Sta ik er straks alleen voor? - een schrijnend misverstand
"Kan ik straks nog wel hulp krijgen? Of moet ik mezelf zien te redden? Ik weet niet hoe dat dan moet want douchen zonder dat er iemand bij is kan ik echt niet meer en mijn kousen kan ik ook niet aan krijgen..” Met enige regelmaat krijg ik deze vragen van mensen. Soms zijn het cliënten waar we al jaren komen, soms zijn het cliënten die nieuw bij ons in zorg komen en ook zijn het gewoon mensen met wie ik er toevallig over in gesprek raak. Velen delen dezelfde zorg: als ik er straks maar niet alleen voor sta.. En hoe komt dat? Wat maakt dat mensen denken dat ze geen hulp meer kunnen krijgen? Ik vind het eerlijk gezegd niet zo verwonderlijk..
Een voorbeeldje. Gisteren stond groot in verschillende kranten geschreven: “TSN thuiszorg failliet verklaard” en dat betekent - volgens verschillende media - een einde aan de grootste thuiszorgorganisatie van Nederland. Dat soort berichten zorgt voor onrust bij mensen die afhankelijk zijn van thuiszorg. Begrijpelijk. Toch? Nodig? Niet echt! Het gaat hier namelijk om de huishoudelijke zorg die niet meer aangeboden kan worden. En die – ook zeer belangrijke - vorm van zorg staat helemaal los van de lichamelijke verzorging of verpleging thuis omdat de verschillende vormen op andere manieren worden gefinancierd. Die laatste vormen van zorg gaan - ook bij TSN - dus ook gewoon door! De onrust die deze koppen veroorzaken is daarmee dus ook nog eens grotendeels onterecht.
Uiteraard is het heel jammer dat een organisatie geen huishoudelijke hulp meer kan bieden. Maar is het niet extra zonde als zo’n organisatie in de media in zijn volledigheid failliet verklaard lijkt terwijl dat niet het geval is? En is het niet dubbel zonde als mensen door het hele land vrezen dat ze geen zorg meer kunnen krijgen als ze het nodig hebben omdat het zo slecht gaat met ‘de thuiszorg’?
Laat dit een oproep zijn aan alle mensen die iets in de media willen schrijven over ‘de thuiszorg’: maak duidelijk waar je het over hebt. Als je een filmpje maakt over het faillissement van ‘de thuiszorgorganisatie TSN’ laat dan niet iemand op de achtergrond een kous aan doen want dat blijven we uiteraard gewoon doen als het nodig is! Zo'n filmpje zorgt voor onterechte stress bij velen en daar houden we niet van. Toch?
Gelukkig heb ik vandaag weer een aantal mensen kunnen vertellen dat er wèl verpleging en verzorging thuis is. Dat we ons werk nog steeds met heel veel liefde doen. En dat het weliswaar soms wat meer moeite kost om de zorg goed te organiseren maar dat niemand er alleen voor hoeft te staan!